عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدیدماجرای تنها
شهید گمنامی
که نام دارد اما نشانی ندارد!
داستان یک غریب و چگونگی غربتش. ماجرای شهید گمنام روستای کرسی بلده نور. تنها شهید گمنامی که نام دارد اما نشانی ندارد.
نیمه های جاده هراز، مسیر انحرافی و میانبری به سمت بلده نور باز میشود. در میانه های این مسیر راه شوسه ای تو را از جاده ی اصلی به سمت روستایی می برد به نام کرسی و در گلزار شهدای آن شهید گمنامی می بینی که روی سنگ مزارش نوشته است: قنبر ذوقی. او تنها شهید گمنام مازندران است که نام و شهرتش معلوم است، اما کسی از زادگاه و موطنش خبر ندارد.
ماجرا از این قرار بود که در یکی از پادگانهای ارتش، دو سرباز رشید و دلیر خدمت میکردند که نام و شهرت هردوی آنها قنبر ذوقی بود و جالب تر این که این دو سرباز در یک گردان و یک گروهان هم خدمت بودند. یکی از این دو مازندرانی و اهل روستای کرسیِ نور بود. از قضا در عملیاتی هر دوی آنها به شهادت می رسند. پیکر مطهر و پاک قنبر علی ذوقی نوری، دیرتر پیدا میشود. از این رو دوست هم خدمت و هم نامش را به اشتباه از آنجایی که طوری جراحت برداشته بود که قابل شناسایی نبود، به جای او به روستای کرسی میبرند و پس از تشییع باشکوهی به خاک میسپارند.
درست در هفتمین روز مراسم شهادت و خاکسپاری این شهید بزرگوار، پیکر شهید قنبر علی ذوقی نوری را که اهل روستای کرسی بود، به زادگاهش می آورند و پس از شناسایی کامل و دقیق به خانواده اش تحویل میدهند، اما از آنجایی که جز نام، دیگر مشخصات و پلاک شناسایی شهید گمنام ذوقی مفقود شده بود و نمیدانستند اعزامی از کدام شهر میباشد،ناگزیر او را در همان روستای کرسی مهمان دائمی مردم خونگرم و باصفایش کردند و در همانجا برای همیشه ماندگار شد. تا خدا چه بخواهد.
شهید گمنام روستای کرسی غریب نیست، چون مردم اینجا او را در میان دل خود جای دادند. برای خانواده بزرگوار شهید ذوقی نیز، او مانند پسر شهیدشان می باشد، اما ماجرای غربت او بسیار تأثر برانگیز است و دلهای سوخته را به درد می آورد.
